MPJ

M + P + J 

ks. Piotr Jarosiewicz

Tajemniczy tytuł. To nie te same litery, które po 06 stycznia piszemy na drzwiach domu ;) - CMB (Christus mansionem benedicat, czyli niech Chrystus błogosławi temu domowi), ale to pierwsze litery słów, które też wprowadzają Boże błogosławieństwo w Twoje życie: Modlitwa + Post + Jałmużna. To nie jest książka, którą czyta się tylko w Wielkim Poście, ponieważ te trzy uczynki powinniśmy spełniać każdego dnia - i to między innymi pomogła mi zrozumieć ta lektura.

Kiedy pierwszy raz ją przeczytałam, to niestety, ale uczyniłam to w takim tempie, że nie wyniosłam z niej żadnej refleksji. Dlaczego? Bo to nie jest książka, którą się pochłania. To jest książka, którą się smakuje. 

Lubię czytać książki, które dotykają istotnych kwestii i są napisane w formie wywiadu. Właśnie tak, jak ta.

Dlatego, kiedy zrobiłam drugie podejście, to już było inaczej. Niesamowitym przeżyciem było dla mnie, gdy w między czasie oglądałam filmiki, czytałam wpisy na Facebooku ks. Piotra o Eli, której historia przewija się w tej książce. Słowo czytane i słowo słyszane. 

Jaką zmianę wprowadziła we mnie ta książka? Na pewno bardziej zrozumiałam kwestię jałmużny, ale też ogromne znaczenie postu w moim życiu, no i przez jeden fragment odświeżone zostało moje spojrzenie na modlitwę:

"modlimy się, bo kochamy, a miłość to czyn ponad uczuciem"

do zdobycia tu: https://www.jesus-is.cool/sklep/  

PARAKLET

CHRZEST W DUCHU ŚWIĘTYM

Komisja Doktrynalna Międzynarodowych Służb Katolickiej 

Odnowy Charyzmatycznej

Jak już zapewne zauważyliście, moja biblioteczka jest bardzo różnorodna ;) - fantastyka, kryminał, obyczaj, czy tak, jak teraz - dokument Kościoła. I to bardzo ważny. Nie wyobrażam sobie osoby, która jest we wspólnocie, szczególnie wspólnocie ewangelizacyjnej (napisałabym charyzmatycznej, ale każda wspólnota jest charyzmatyczna) i która nie zna treści tego dokumentu. Myślę, że bardzo trafne tu jest powiedzenie - nieznajomość prawa szkodzi. Dlaczego? 

Podam przykład. W jednym z miast kilka wspólnot postanowiło zorganizować czuwanie modlitewne. Miała być konferencja. Eucharystia, adoracja oraz modlitwa o wylanie Ducha Św. Kiedy zaczęły się ustalenia wszystko było w porządku do momentu, kiedy się okazało się, że liderzy poszczególnych wspólnot mają różną wizję na modlitwę. Okazało się, że: nie możemy się modlić w grupkach sami, jako świeccy, ponieważ potrzebny jest kapłan; drugi mówił, że świeccy nie mogą nakładać rąk na głowę, bo to zastrzeżone jest tylko dla księży etc. Obłęd. Nie doszli do porozumienia za bardzo i podczas czuwania każda wspólnota posługiwała inaczej. Były piękne owoce tego spotkania, ale też niestety ludzie, którzy przyszli spoza wspólnot nie wiedzieli, co się dzieje, czuli się zdezorientowani. 

Ten dokument pokazuje między innymi czym jest odnowa charyzmatyczna, że nie chodzi tylko o wspólnotę, reguluje kwestię posługi osób świeckich, mówi o charyzmatach. 

Myślę, że im bardziej członkowie wspólnot będą posiadać taką wiedzę, tym więcej pożytku i owoców będzie przynosić ich wspólna posługa dla Kościoła.

Pobliż, pobliż

HRABI Duszkiem TAK!

"To wiedza, nie da się tego objąć, ja nie obejmuję"... Tekst pochodzi z jednego z lepszych skeczów, które widziałam w swoim życiu. Znam go chyba już na pamięć. Moi znajomi również. Kiedy jesteśmy w towarzystwie, które nie zna Hrabi (niestety czasem się takie zdarzają), to posługujemy się tekstami z ich skeczów. Wtedy uważają nas trochę za yeti ;). Ale nawiązując do książki...

Otóż... postanowiłam tym razem połączyć czytanie z oglądaniem (nie zdjęć w książce oczywiście). Czytałam jeden rozdział z książki, po czym oglądałam wszystkie nagrania z nim związane. Super, polecam taki sposób, bo najpierw poznajesz otoczkę, jak dany skecz powstał, a potem go widzisz na ekranie. Już nic nie jest takie same ;). 

W książce można poczytać też fajne historie
z młodości członków kabaretu, w ogóle historię jak powstał Hrabi. O tym, jakie mieli wpadki, jakie sukcesy na scenie. Pośmiać się można przy tym nieźle. Aż żałuję, że się skończyła :(. Może jeszcze coś tam napiszą ;). Czekam. 

A teraz zadanie dla Ciebie. Zostaw w komentarzu pod tym postem lub na Facebooku link lub sam tytuł Twojego ulubionego skeczu kabaretu Hrabi.

Lekko nie będzie

Boży Coaching Małgorzata Kornacka

Autorkę znam od kilku lat (po raz kolejny mogę się pochwalić, że znam pisarza;)). Miałam okazję korzystać z różnych warsztatów, kilku porad. Genialnie się z nią rozmawia. Dlatego też nie mogłam się doczekać tej książki. Fajne to uczucie, kiedy autor jest ci znany osobiście. Nie wiem, czy też tak macie, ale ja mam wtedy wrażenie, że jak czytam, to słyszę jego głos. Tak mam właśnie z książką Boży Coaching. I dlatego też nie mogę jej czytać jednym tchem, bo wolę dawkować sobie te spotkania. Po pierwsze, aby móc przepracować to, o czym Małgosia pisze - daje też zadania, więc nie ma lekko ;). Nie chcę, aby te treści po mnie spłynęły, ale żeby wryły się we mnie. Książka jest napisana z humorem, a smaku nadają jej zabawne rysunki.

Mój egzemplarz jest dość mocno pozakreślany, ma różne znaczki dorysowane ;). To jedna z takich książek, do których chcę wracać. Szczególnie ważna jest dla mnie, kiedy zaczynam się gubić, czy kiedy przychodzi jakaś niespodziewana zmiana. Lektura ta uświadomiła mi jakie są we mnie różne mechanizmy, w jakie pułapki daję się złapać. 

A co na to autorka? Kika dni temu natrafiłam na jej wypowiedź w jednej z rozgłośni radiowych: „To są moje osobiste doświadczenia w pracy nad Biblią. Kiedy czytam Biblię uważnie, jest tam naprawdę mnóstwo bardzo ciekawych spostrzeżeń przekraczających taką przeciętną mądrość ludzką. To jest instrukcja obsługi, która mówi, kim jest człowiek. Jan Paweł II pięknie powiedział, że człowiek nie może do końca zrozumieć siebie bez Chrystusa, nie może zrozumieć, kim jest, jaka jest jego tożsamość, jakie jest jego przeznaczenie, jaka jest jego godność. To świadomość tego, że każdy z nas jest cenny, każdy z nas ma wartość, że to, co robimy może być głupie i złe, ale jeśli będziemy wierzyć w to, żeby my jesteśmy wartościowi, będziemy mieć zupełnie inne pobudki, będziemy mieć siłę do tego, żeby wychodzić z różnych naszych kolein, z różnych trudności, przez które w życiu przechodzimy. Biblia ma mnóstwo bardzo ciekawych, wartościowych i rozwijających człowieka myśli” 

Wyprawa

Drużyna pierścienia

J.R.R.Tolkien

Tu niestety miałam kilka podejść.... To nie była miłość od pierwszego wejrzenia. Trzy razy próbowałam. W końcu się poddałam i obejrzałam film. I wtedy coś we mnie pękło i po raz czwarty sięgnęłam po książkę. I co? Oczywiście okazała się o niebo lepsza od filmu. Stety, czy niestety film (chociaż trwa ponad 3h) pomija jedną z moich ulubionych postaci jaką jest Tom Bombadil. Jak można się pytam?

Ale wracając jednak do książki. Otóż mam jedno z pierwszych wydań, takie małe, pożółkłe i noszące w ogóle tytuł: Wyprawa (na zdjęciu).Genialna. Podziwiam mega wyobraźnię Tolkiena, że wymyślił te wszystkie krainy, szczegóły, języki, postaci. Kocham go za to. Serio. Książka (nie tylko omawiany tu przeze mnie pierwszy tom), ale całość ma niezwykłe przesłanie, które moim zdaniem najlepiej ujmuje Gandalf: 

Nawet najmniejsza istota jest 

w stanie zmienić bieg świata

Pokazuje siłę, determinację, jedność drużyny. Najbardziej chyba mnie dotyka postać Aragorna. Człowieka, który jest prawowitym władcą tronu, ale żyje w jego cieniu. Wie, jak ważna jest miłość, przyjaźń, poświęcenie, a także gotów jest poświęcić życie, aby misja mogła zostać wykonana. 

Nie kwiatek, a pachnie...

Zapach Boga 

kard. Konrad Krajewski

Zastanawialiście się kiedyś jak pachnie Bóg? Bo ja nie... Po tę książkę sięgnęłam w sumie bez przekonania. Jakoś nie mogłam się w ogóle zebrać do czytania. Jednak kiedy zaczęłam, to... no właśnie pochłonął mnie jej "zapach". Jest ona zbiorem różnych wypowiedzi, kazań, rekolekcji wygłoszonych przez kard. Konrada Krajewskiego, który od prawie 7 lat jest jałmużnikiem papieskim (jak mówi Franciszek - Konrad masz chodzić tam, gdzie ja dotrzeć nie mogę). 

W sumie, to jedna z takich książek, którą można przeczytać "na raz". Ja jednak sobie tego nie uczyniłam, ponieważ lubię chwilę pomyśleć nad ciekawym fragmentem, zakreślić etc. Jeden z moich ulubionych fragmentów: "Ja staję się tabernakulum, monstrancją, w której obecny jest Jezus. Roznosić woń Pana Jezusa. Czynić Go obecnym tam, gdzie jesteśmy. To jest nasze zadanie". 

Jest tu sporo wypowiedzi o tym, co to znaczy nieść Jezusa wszędzie, ufać Mu, jak przeżywać z Nim swoją codzienność. O kardynale w Watykanie mówią, że jest Robin Hoodem papieża, on o sobie mówi - pogotowie ratunkowe Franciszka. Po przeczytaniu tej książki mogę powiedzieć, że to człowiek roznoszący Boga wszędzie. 

Nie bój się być ŚWIĘTYM!

ADHORTACJA APOSTOLSKAOJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA  
GAUDETE ET EXSULTATEO POWOŁANIU DO ŚWIĘTOŚCIW ŚWIECIE WSPÓŁCZESNYM

Lubię słuchać, czytać wypowiedzi Papieża Franciszka. Trafiają bardzo do mojego serca. Są proste, ich język jest przejrzysty. Kiedy wstaję (na pewno nie jest to o świcie), biorę do ręki najpierw Biblię i czytam, nasłuchuję, co Bóg chce mówić do mojego serca, następnie biorę któryś z dokumentów i czytam parę punktów. Wtedy wiem, co mówi Duch do Kościoła. Wtedy czuję się jeszcze bardziej częścią tej ziemskiej owczarni, której pasterzem jest papież. Aktualnie czytam właśnie po kolei dokumenty i wypowiedzi Papieża Franciszka. Jedną z moich ulubionych jest właśnie ta - O powołaniu do świętości w świecie współczesnym. "Świętość jest najpiękniejszym obliczem Kościoła" (p.9);

"Nie bój się świętości. Nie odbierze ci ona sił, życia ani radości. Wręcz przeciwnie, ponieważ staniesz się tym, co zamyślał Ojciec, kiedy ciebie stworzył i będziesz wierny twojej istocie. Zależność od Niego uwalnia nas od zniewoleń i prowadzi nas do uznania naszej godności" (p.,2). To jeden z moich ulubionych fragmentów tego dokumentu. Dlaczego? Po pierwsze obala wszelkie lęki odnośnie świętości - że to nie dla mnie, że to przereklamowane, że to dla sztywniaków etc., a po drugie mówi o tym, jaki zamysł wobec mnie miał Bóg, kiedy mnie tworzył. 

Poczytaj..., bo "Pan(...) chce, abyśmy byli świętymi i nie oczekuje, że zadowolimy się życiem przeciętnym, rozwodnionym, pustym".

"I zdrówka, bo zdrówko jest... najważniejsze".

"Uzdrawianie"  Francis MacNutt

Cóż, jak zauważyliście moje literackie upodobania są... przeróżne ;) Tym razem sięgnęłam po książkę pt. Uzdrawianie. Nie pochłonęłam jej od razu, bo to nie jest tego typu książka. To jedna z takich, które dają do myślenia, która nie jest "na raz". Dlatego czytałam ją kilka miesięcy. Autor daje do ręki coś w rodzaju podręcznika na temat uzdrawiania. Pokazuje rodzaje chorób, rodzaje posługiwania, rolę sakramentów i wiele, wiele innych rzeczy.

Moim zdaniem tę książkę powinien przeczytać (przeanalizować) każdy, kto posługuje modlitwą o uzdrowienie, a także ten, kto poszukuje uzdrowienia. Jak dla mnie warto. Trzeba się tylko uzbroić w cierpliwość. Polecam też robić sobie notatki. Czytając bowiem przychodzi sporo rzeczy do refleksji.

Bądź (nie)śmiertelny

Katechizm dla (nie)śmiertelników

To nie do końca książka... Bardziej bym powiedziała, że są to ćwiczenia albo jeszcze głębiej - słownik pojęć ;) (to taka moja interpretacja). Autorka (Magdalena Plucner) podjęła się próby, chyba bym powiedziała - karkołomnej, i stworzyła podręcznik do Katechizmu Kościoła Katolickiego. To jest dopiero pierwszy z tomów (a będzie ich aż 9), w którym punkt po punkcie tłumaczy KKK. Wykorzystuje różne metody - świadectwo, opowiadanie, inne dokumenty. Ale żeby nie było zbyt łatwo, to czytelnik prawie każdego dnia ma do wykonania konkretne zadanie.

Bardzo mocno widać, że jest to pisane w
"kontakcie" z Duchem Świętym, bo wiele punktów pokrywa się z dniem aktualnym. Np. dzień 100 wypada w Wielki Czwartek w tym roku, a tego dnia jest zadanie - pomódl się za Papieża, Biskupów. A to tylko jeden z przykładów.

Jeśli nie masz zamiaru podjąć pracy nad sobą, nad tym, aby poznać nauczanie Kościoła, to nie bierz się za tę książkę. Odpuść. Jednak kiedy zaczniesz przerabiać punkt po punkcie, zaczniesz coraz bardziej zanurzać się w samo sedno Kościoła - w Jezusa. Przestaniesz bezmyślnie słuchać wypowiedzi różnych teologów, mówców, którzy wypowiadają swoje zdanie, ale będziesz miał filtr. Katechizm Kościoła Katolickiego, to po Biblii, pierwszy i najważniejszy dokument, którego treść powinien znać każdy katolik. 

Na początku Aslan stworzył...

"The Magician's nephew" - Siostrzeniec czarodzieja C.S. Lewis


Wieki temu czytałam Opowieści z Narnii. Jednak niedawno postanowiłam poduczyć się trochę języka i zaczęłam czytać książki po angielsku. Wybrałam na początek właśnie serię Narnii. Jakież było moje zdziwienie, kiedy otworzyłam paczkę i okazało się, że w wersji angielskiej pierwsza część ma tytuł: Siostrzeniec czarodzieja (w polskim wydaniu jest to piąta część). Zaczęłam czytać rozdział za rozdziałem. Ponieważ najbardziej pamiętałam pierwsze 3 części polskiego wydania, to jak czytałam tę książkę, to nie mogłam się oderwać. Czytałam jakbym po raz pierwszy miała ją w ręku.

A o czym jest? Jak wiadomo Lewis w Narnii ukrył symbolikę biblijną. A w tym właśnie tomie (nie wiem jak polskie wydawnictwa mogły dać go na 5 miejscu...) dowiadujemy się skąd w ogóle wzięła się ta kraina, jak jest stwarzana - ten opis aż przyprawia mnie o dreszcze. Cudowna jak dla mnie, przecudowna symbolika biblijnego stworzenia świata. AAA!!! Aż trudno w ogóle mi znaleźć słowa.

Ludzie listy piszą.... i anioły też ;)

"Listy starego anioła do młodego" Janusz Pyda OP

Jeśli jednym słowem miałabym opisać tę książkę, to użyłabym słowa: majstersztyk ;). Autor genialnie pokazuje nasze ukryte schematy. Dotyka najgłębszych zakamarków naszego sumienia, naszego serca, naszych intencji. Napisana z poczuciem humoru. 

Jedna z tych książek, do których na pewno jeszcze powrócę.

A to jeden z moich ulubionych fragmentów: 

Spowiednik nie jest wierną publicznością, która zawsze bije brawo. Spowiednik jest trenerem. Zanim Twój podopieczny zacznie się rozglądać za kierownikiem duchowym warto, żeby to zrozumiał. W przeciwnym razie swoje spowiedzi zamieni w spotkania analitycznoterapeutyczne, które tylko mu nie pomogą i będą stanowiły pretekst dla odwlekania ważnych i potrzebnych decyzji. Cóż, przecież jeśli coś nie jest do końca przeanalizowane i nazwane, można nie rozpoczynać działania. Można pozostać w miejscu, w którym się jest, i zrzucić z siebie ten dojmujący ciężar winy z tego powodu, iż nic się nie robi. No bo, jak to nic się nie robi – przecież się analizuje. Jeśli Twój podopieczny ulegnie tej pokusie, będziesz miał twardy orzech do zgryzienia. Zrób, co możesz, aby miał ochotę wystartować w zawodach, a nie ułożyć się na kozetce. Ostrzegam, że ten model kozetki nasi podopieczni uważają za szczególnie wygodny i pociągający.

Lista rośnie i rośnie...

"Przeczytanie jednej książki skutkuje dodaniem 

pięciu kolejnych do mojej listy   <<do przeczytania>>. Co robię nie tak?"

Takie słowa przeczytałam ostatnio na Fecebooku. Nie wiem, czy też tak macie, ale ja na pewno. Jak zacznę czytać książkę, która mi się spodoba, to odpalam Google i szukam wszystkich książek danego autora. I... jak tylko dobrnę do ostatniej (czytam seriami), to płaczę, że autor jeszcze nie wydał kolejnej. Tak mam między innymi z Nesbo, Lackberg i wieloma innymi. Oczywiście mówię o współczesnych autorach. Chociaż, jak czytam Opowieści z Narnii, to też tęsknię, by ktoś dopisał jeszcze kilka części.

Kilka lat temu sięgnęłam też po książki Harlana Cobena. Tak mnie wciągnęły wtedy, że wchłonęłam całą serię, w której głównym bohaterem jest Myron Bolitar, a potem kolejne i kolejne... Czyta się je dość lekko. Trochę sensacyjne, trochę melodramatu, ciut psychologii, takie... akurat, jak ja to nazywam, na odmóżdżenie ;). Właśnie postanowiłam odświeżyć swoją pamięć i w kilka dni wchłonęłam po raz kolejny całą serię z Bolitarem.